2011-11-02
Co lepsze: dosłowna transpozycja dyrektywy czy „ulepszenie” jej treści poprzez szczegółowe regulacje? Na przykładzie usług niepriorytetowych

Nie ulega wątpliwości, że dyrektywy unijne muszą zostać wdrożone do prawa państw członkowskich. Wiążą one państwa członkowskie co do rezultatu, przy czym pozostawiają organom krajowym swobodę wyboru formy i środków takiego wdrożenia. Dyrektywy różnią się zakresem regulacji i intensywnością oddziaływania na prawo krajowe. Niektóre z nich przewidują jedynie minimalny poziom regulacji prawnej, pozostawiając państwom członkowskim swobodę w przyjęciu bardziej restrykcyjnych przepisów krajowych. Inne zbliżają się w swoim charakterze do „unifikujących” rozporządzeń unijnych.

Dlatego też metody wdrożenia dyrektyw do prawa krajowego są różne, co często wynika z różnego charakteru dyrektyw. Niektóre dyrektywy mają charakter ogólny, niektóre zaś (np. dyrektywy zamówieniowe) zawierają bardzo szczegółowe regulacje. Nie bez znaczenia są tu także tradycje, przyzwyczajenia i umiejętności implementacyjne państw członkowskich.

W odniesieniu do dyrektyw zamówieniowych generalnie państwa członkowskie UE zastosowały jedną z dwóch metod (za: EU Public Procurement Law: An Introduction, str. 29): albo implementację poprzez proste odwołanie do tekstu dyrektywy (czyli wskazanie w przepisach krajowych, że zamawiający muszą stosować przepisy dyrektyw bez uszczegóławiania ich treści w ramach ustawodawstwa krajowego) albo implementację poprzez uchwalenie ustaw prawa krajowego, które charakteryzują się szczegółowymi postanowieniami. Ta druga metoda występuje w dwóch wariantach: powtórzenia w ramach przepisów krajowych tekstu dyrektyw lub uchwalenia aktów prawnych, w ramach których przepisy dyrektyw są zapisane w inny sposób, w innym porządku i kolejności oraz są zintegrowane z innymi krajowymi przepisami dotyczącymi zamówień. Nazwijmy je: metodą transpozycji „dosłownej” oraz metodą „integracyjną”.

Metoda pierwsza (odwołanie do dyrektyw) została zastosowana np. przez Danię, wariant pierwszy metody drugiej (czyli „przepisanie” tekstu dyrektywy) np. przez Wielką Brytanię i Irlandię. Rezultat zastosowania obu rozwiązań jest w zasadzie identyczny – do zamówień stosuje się przepisy tożsame z postanowieniami dyrektyw.

Korzystając z udostępnienia w sieci porównania legislacji krajowych w zakresie zamówień publicznych („The Comparative Survey on the National Public Procurement Systems Across the PPN”) opracowanego w czasie prezydencji włoskiej w Unii (link za Blogiem Zamówień Publicznych) postanowiliśmy sprawdzić, jak do krajowych porządków prawnych zostały implementowane przepisy art. 21 dyrektywy klasycznej oraz art. 32 dyrektywy sektorowej. Ich brzmienie jest w zasadzie identyczne:

Art. 21 dyrektywy klasycznej:

Zamówienia na usługi wymienione w załączniku II B

Proces udzielania zamówień, których przedmiotem są usługi wymienione w załączniku II B, regulują wyłącznie przepisy art. 23 i 35 ust. 4.

Art. 32 dyrektywy sektorowej:

Zamówienia na usługi wymienione w załączniku XVII B

Do zamówień, których przedmiotem są usługi wymienione w załączniku XVII B, mają zastosowanie wyłącznie przepisy art. 34 i 43.

Załącznik II B (XVII B w dyrektywie sektorowej) to nic innego jak lista tzw. usług niepriorytetowych – np. usługi hotelarskie, restauracyjne, rekrutacji, prawnicze, edukacyjne. Odesłania do art. 23 oraz 35 ust. 4 (34 i 43 w dyrektywie sektorowej) dotyczą obowiązku przygotowania specyfikacji technicznej (opisu przedmiotu zamówienia w języku Pzp) oraz obowiązku publikacji ogłoszenia o udzieleniu zamówienia.

Z obu przepisów wynika, że zamówienia na usługi niepriorytetowe mogą być dokonywane w zasadzie w dowolny sposób, byleby wykonany został obowiązek właściwego przygotowania opisu przedmiotu zamówienia oraz było opublikowane ogłoszenie o udzielonym już zamówieniu.

W Polsce oba przepisy zostały implementowane w ramach postanowienia art. 5 Pzp. Wystarczy rzut oka na treść art. 5  Pzp, by zauważyć, że regulacja polska jest o wiele bardziej skomplikowana niż to wynika z dyrektyw. Polski ustawodawca poszedł wyraźnie własną drogą.

A jak to wygląda w innych krajach? Opis sposobu regulacji zamówień na usługi niepriorytetowe w poszczególnych krajach nie jest w cytowanym opracowaniu spójny, jednak można z niego wyciągnąć pewne wnioski.

Włochy, Łotwa, Irlandia, Macedonia, Malta, Holandia, Słowenia i Wielka Brytania poszły drogą „przepisania” regulacji unijnych do porządku krajowego. Pozostałe kraje zdecydowały się na „doregulowanie” zasad zamówień na tego typu usługi. Jeśliby stopień skomplikowania tych regulacji sądzić po długości opisu, wyglądałoby na to, że Polska dzierży tu prym, a za nią Portugalia i Rumunia.

Niestety, na tytułowe pytanie odpowiedź okazuje się niezbyt prosta. Ciekawe, czy pogłębione badanie pozwoliłoby ustalić, czy różnica pomiędzy podejściami różnych krajów do implementacji przepisów dyrektyw zamówieniowych przekłada się na różnice w praktycznych i ekonomicznych skutkach regulacji. Innymi słowy – czy skomplikowana, kazuistyczna legislacja krajowa lepiej radzi sobie np. z próbami omijania prawa niż prosta i raczej ramowa regulacja przepisów dyrektywy. Jeśli ktoś z czytelników ma doświadczenia w tym zakresie, prosimy o podzielenie się nimi. 

 

Autorem tego wpisu jest Tomasz Zalewski

.


Dodaj komentarz
Nick/Pseudonim
WWW
Treść
Subskrybuj

Powiadamiaj mnie o nowych komentarzach do tego artykułu
E-mail (ukryty)


Bądź na bieżąco

Możesz zaprenumerować ten blog. Wpisz adres e-mail, a powiadomienie o nowym wpisie dostaniesz na swoją skrzynkę. 


O serwisie

Omawiamy wyroki Trybunału Sprawiedliwości UE i ich wpływ na wykładnię prawa zamówień publicznych w Polsce. Śledzimy i komentujemy proces legislacyjny w Unii Europejskiej. Odnosimy się do aktualnych zagadnień polskiego orzecznictwa.

My w prasie

Zamieszczamy tu linki do artykułów prasowych poświęconych prawu zamówień publicznych - tych wyłącznie naszego autorstwa, jak i takich, w których komentujemy rzeczywistość prawną wraz z innymi ekspertami. Zobacz »

O autorach
Ostatnie komentarze
Archiwum
Tagi
dyrektywy (50)implementacja (44)nowelizacja (41)Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (33)zamówienia publiczne (33)
orzecznictwo TS (32)dyrektywa obronna (30)dyrektywa klasyczna (27)2004/18/EC (20)wykluczenie wykonawców (19)polityka unijna (18)harmonizacja (18)varia (18)KIO (18)dialog techniczny (16)pytanie prejudycjalne (14)wykluczenie (12)artykuły prasowe (11)wykonawca zagraniczny (10)Akademia EuroZamówień (10)UZP (10)istotna zmiana umowy (10)zmiana umowy (10)konferencje (9)zamówienia publiczne w dziedzinie obronności i bezpieczeństwa (9)JEDZ (8)podwykonawca (8)konsorcjum (8)informacja (7)offset (7)zmowy przetargowe (7)zasada proporcjonalności (7)Prezes UZP (6)SIWZ (6)partnerstwo innowacyjne (6)prawo antymonopolowe (6)wykonawcy (5)elektronizacja zamówień publicznych (4)Znalezione Polubione (4)prawo autorskie (4)dialog konkurencyjny (4)innowacje (4)dyrektywy zamówieniowe 2014 (4)nieuczciwa konkurencja (4)Komisja Europejska (4)podwykonawstwo (4)polonizacja (4)odwołanie (4)odpowiedzialność karna (4)dyrektywy zamówieniowe (4)Chambers and Partners (4)Procurement Explorer (4)usługi prawne (3)korupcja (3)zamówienia innowacyjne (3)utwór (3)korzystanie z potencjału osób trzecich (3)dokumenty (3)kary umowne (3)zmiana wykonawcy (3)czarna lista (3)pzp (3)podział zamówienia na części (3)kryteria oceny ofert (3)tajemnica przedsiębiorstwa (3)umowy ramowe (3)wyrok KIO (2)umowy deweloperskie (2)Open-book (2)unijny rynek zamówień publicznych (2)wpis od skargi (2)aplikacja mobilna (2)potencjał ekonomiczny (2)przetarg ograniczony (2)Platforma e-Zamówienia (2)UOKiK (2)zamawiający (2)odszkodowanie (2)prawo restrukturyzacyjne (2)roboty budowlane (2)EPMS (2)odrzucenie oferty (2)zamówienia informatyczne (2)wybór najkorzystniejszej oferty (2)Sąd Najwyższy (2)dane osobowe (2)przetarg na usługi prawne (1)RPO (1)e-discovery (1)kryteria selekcji (1)test statystycznej jednorazowości (1)baza danych (1)gość bloga (1)innowacyjne zamówienia publiczne (1)blog (1)MyNetwork (1)roszczenie (1)skarga (1)ICT (1)cloud computing (1)umowy wzajemne (1)przejęcie długu (1)Unia Europejska (1)ryzyka kontraktowe (1)pliki elektroniczne (1)ochrona danych osobowych (1)konflikt interesów (1)korekty finansowe (1)uciążliwe warunki umowy (1)metatagi (1)2014/24/UE (1)opis przedmiotu zamówienia (1)skan oferty (1)Program Operacyjny Infrastruktura i Środowisko (1)sytuacja ekonomiczna (1)zasada anonimowości (1)regulamin dialogu (1)Zamówienia in-house (1)transformacja cyfrowa (1)naruszenie dóbr osobistych (1)POIŚ (1)anonimowość (1)zamówienie na usługi prawne (1)potencjał osób trzecich (1)konkurs (1)screening (1)start-up (1)doświadczenie (1)eafip (1)rozmowa (1)kontrahent (1)podatki w zamówieniach publicznych (1)rynek brytyjski (1)połączenia (1)zgoda na przetwarzanie danych osobowych (1)dobre praktyki (1)praca konkursowa (1)tryby udzielania zamówień publicznych (1)wydatki niekwalifikowalne (1)metadane (1)umowa z wykonawcą (1)klauzule niedozwolone (1)SPV (1)dotacje unijne (1)zamówienia podprogowe (1)negocjacje z ogłoszeniem (1)anonimowość w konkursie (1)Jednolity Europejski Dokument Zamówienia (1)
więcej...
Poznaj inne nasze serwisy

Blog W ramach regulacji
Blog IPwSieci.pl
Blog kodeksWpracy.pl
Blog PrzepisNaEnergetyke.pl

Ta strona internetowa używa plików cookies (tzw. ciasteczka) w celach statystycznych oraz dla prawidłowego funkcjonowania strony. Każdy może zaakceptować pliki cookies albo poprzez ustawienia przeglądarki lub wyrażenie zgody poniżej. Możliwe jest także wyłączenie cookies poprzez ustawienia przeglądarki, dzięki czemu nie będą zbierane żadne informacje. Dowiedz się więcej w naszej polityce prywatności.



Akceptuję